Leczenie paradontozy – program Paradontoza STOP

W Orident specjalizujemy się w kompleksowym leczeniu chorób przyzębia, powszechnie nazywanych paradontozą. Od wielu lat prowadzimy również program profilaktyczno-diagnostyczny w kierunku paradontozy i choroby odogniskowej. W tym czasie udało nam się przebadać kilkuset pacjentów, u części z nich zdiagnozowaliśmy paradontozę w różnych fazach rozwoju.

Choroba trzydziestolatków

Paradontoza jest drugą, po próchnicy, przyczyną utraty zębów. Choć powszechnie paradontoza i jej skutki, czyli utrata zębów, kojarzona jest z osobami w starszym wieku, tak naprawdę choroba zaczyna rozwijać się – początkowo nie dając wyraźnych objawów nawet przez 10 lat – już u trzydziestolatków. Naszym celem jest złamanie stereotypu myślenia o paradontozie jak o chorobie podeszłego wieku.

Im wcześniej choroba zostanie zdiagnozowana, tym większe szanse na powodzenie w leczeniu. To ważne, bo paradontozę można zatrzymać, a nawet odwrócić, wyłącznie w początkowym stadium. W fazie zaawansowanej choroba jest nieuleczalna i może doprowadzić nie tylko do utraty zębów, ale też do zaniku kości.

Nasz program zakłada diagnostykę chorób przyzębia na podstawie badania periodontologicznego oraz diagnostyki ogólnej radiologicznej – zdjęcia panoramicznego, tomografii komputerowej, a także wymazu bakteriologicznego, pobieranego z kieszonki dziąsłowej w celu rozpoznania bakterii patogennych powodujących zakażenie.

Niepokojące objawy

Symptomy, które powinny Cię zaniepokoić, to m.in.:

• krwawienie z dziąseł pojawiające się podczas szczotkowania,
• odsłonięte szyjki zębów,
• nadwrażliwość przy jedzeniu zimnych i ciepłych pokarmów,
• nieprzyjemny zapach z ust, niesmak w jamie ustnej,
• nadmierne odkładanie kamienia nazębnego.

Czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia chorób przyzębia:

• niedostateczna higiena jamy ustnej,
• palenie tytoniu,
• cukrzyca,
• uwarunkowania genetyczne,
• zaburzenia hormonalne,
• zażywanie niektórych leków (na nadciśnienie, przeciwpadaczkowych),
• niepełne uzębienie,
• źle wykonane wypełnienia i protezy,
• niekorygowane wady zgryzu.

Paradontoza – etapy choroby

Stadium pierwsze: odwracalne zapalenie dziąseł spowodowane płytką nazębną

Na tym etapie mogą pojawić się takie objawy, jak: krwawienie z dziąseł podczas szczotkowania, naddziąsłowy kamień nazębny, obecność serowatego nalotu na szyjkach zębowych, miejscowe stany zapalne spowodowane kumulacją płytki nazębnej, obrzęk i zaczerwienienie dziąseł, czasem ból.

Te objawy zwykle nie budzą niepokoju. Jednak, kiedy tylko się pojawią, koniecznie trzeba zgłosić się do lekarza. W tym stadium choroba jest odwracalna i łatwiejsza do leczenia!

Stadium drugie: lekkie zapalenie tkanek przyzębia

Na tym etapie choroby występują m.in.: kamień poddziąsłowy, nadwrażliwość zębów, samoistne krwawienie dziąseł i obrzęk dziąseł, odsłonięte szyjki zębów, obniżony poziom kości.

Dziąsło luźno odstaje od powierzchni zębów, tworząc miejsce zalegania bakterii i resztek jedzenia. Pacjent nie jest w stanie samodzielnie poradzić sobie z oczyszczeniem tych miejsc.

Kolejne fazy rozwoju choroby – ciężkie zapalenie tkanek przyzębia

Objawy charakterystyczne dla tej fazy choroby: zwiększona ruchomość zębów, kliniczne wydłużenie koron zębów, ból zębów związany z nagryzaniem, wtórne wady zgryzu spowodowane przesuwaniem się zębów, ropnie na dziąsłach, niesmak w ustach pomimo częstego szczotkowania, ubytki próchnicowe korzeni, znacznie obniżony poziom kości, nieprzyjemny zapach z ust, kamień poddziąsłowy, brak zęba spowodowany zbyt późną terapią.

Kieszenie dziąsłowe pogłębiają się, pojawia się stan zapalny, który powoduje niszczenie tkanek wokół zęba, a w końcowym stadium zanik kości i „ruszanie się” zębów.

Złote zasady higieny jamy ustnej:

• myj zęby co najmniej 2 razy dziennie, najlepiej po każdym posiłku przez co najmniej 3 minuty,
• używaj szczoteczek o miękkim lub średnio twardym włosiu,
• powierzchnie zębów myj ruchem wymiatającym, nigdy nie szoruj poziomo,
• zawsze używaj nici i wykałaczek dentystycznych,
• oczyszczaj też język (za pomocą specjalnych „tarek” na główce szczoteczki, specjalistycznych skrobaczek do oczyszczania języka lub plastikowej albo metalowej łyżeczki),
• po umyciu zębów stosuj płukankę do ust o działaniu grzybobójczym i bakteriobójczym, usuwającą biofilm bakteryjny (czyli płytkę nazębną).

Więcej na temat higieny jamy ustnej»

Metody szczotkowania zębów

Podczas prawidłowego mycia zębów przede wszystkim należy unikać szczotkowania poziomego oraz mocnego przyciskania szczoteczki, ponieważ może to spowodować powstanie ubytków klinowych (przyszyjkowych) oraz stanów zapalnych dziąseł.

Do najpopularniejszych metod szczotkowania zębów należą:

• Metoda ruchów okrężnych Fonesa – polecana jest szczególnie dzieciom, ponieważ ich zdolności manualne nie są jeszcze w pełni rozwinięte. Oczyszczanie zębów zaczynamy od wyszczotkowania powierzchni policzkowych zębów bocznych – przy lekko rozwartych ustach wykonując małe ruchy okrężne, nie zaciskając zębów przy szczotkowaniu. Zaczynamy od prawej strony, następnie przechodzimy do strony lewej, pamiętając o tym, że zawsze zaczynamy od zębów trzonowych. Starannie szczotkując, przesuwamy do przodu szczoteczkę ustawioną pod kątem prostym do powierzchni zębów. Gdy dojdziemy do zębów przednich, możemy je niezbyt mocno zacisnąć, ponieważ łatwiej się je wtedy czyści. Aby wyczyścić wewnętrzne powierzchnie górnych zębów przednich, ustawiamy szczoteczkę pionowo i umieszczamy włókna na granicy zębów i dziąsła. Wykonujemy ruchy wymiatające szczoteczką do dołu w kierunku od dziąsła do końców zębów. W ten sam sposób szczotkujemy powierzchnie wewnętrzne dolnych zębów, ale tym razem wykonując ruchy wymiatające do góry. Na koniec oczyszczamy powierzchnie żujące, wykonując ruchy poziome lub okrężne.
• Metoda ruchów obrotowych (tzw. metoda roll) – wskazana jest dla młodzieży i dorosłych ze zdrowym przyzębiem. Wykonując okrężne ruchy szczoteczką, oczyszczamy zewnętrzne powierzchnie zębów, okolice przyszyjkowe oraz masujemy dziąsła. Przy otwartych ustach główkę szczoteczki ustawia się pod kątem 45 stopni do powierzchni zębów, włosiem skierowanym do dziąseł: w szczęce ku górze, w żuchwie ku dołowi. Następnie obracamy szczoteczkę ku dołowi w szczęce, a do góry w żuchwie i ruchami wymiatającymi w kierunku powierzchni żującej oczyszczamy zęby. W ten sposób czyści się wszystkie powierzchnie, wykonując jednocześnie podczas obracania szczoteczki kilka ruchów drgających. Ruchy drgające i wymiatające należy powtórzyć kilkakrotnie. Należy zaznaczyć, że szczotkowanie metodą roll wpływa pozytywnie na dziąsła, ponieważ z ich powierzchni zostają usunięte resztki pokarmowe oraz, w wyniku masażu, dochodzi do ich lepszego ukrwienia.
• Metoda Bassa – jest odpowiednia zarówno dla osób ze zdrowymi dziąsłami, jak i dla pacjentów z zapaleniem dziąseł czy zapaleniem przyzębia. Szczoteczkę ustawia się na granicy dziąsła i zębów pod kątem 45 stopni, po czym lekko dociska się jej włókna do powierzchni zębów i dziąsła. Szczoteczką należy poruszać małymi, wibrującymi ruchami w kierunku do i od powierzchni zębów i dziąsła, dzięki czemu łagodnie, ale dokładnie usuwa się resztki jedzenia oraz płytkę nazębną. Zabieg szczotkowania zaczynamy od powierzchni zewnętrznych, potem przechodzimy do powierzchni wewnętrznych, a na końcu szczotkujemy powierzchnie żujące, zawsze zaczynając od wyszczotkowania zębów z tyłu, ponieważ najtrudniej je wyczyścić. Aby wyczyścić wewnętrzne powierzchnie górnych zębów przednich, ustawiamy szczoteczkę pionowo i umieszczamy włókna na granicy zębów i dziąsła. Wykonujemy ruchy wymiatające szczoteczką do dołu w kierunku od dziąsła do końców zębów. W ten sam sposób szczotkujemy powierzchnie wewnętrzne dolnych zębów, ale tym razem wykonując ruchy wymiatające do góry.